Een combinatie van noodzaak en kansen hebben geleid tot de overstap naar digitale netten in de energie-industrie.
Naarmate het wereldwijde energielandschap verschuift naar hernieuwbare energie, zullen elektriciteitsnetten zich moeten aanpassen. Hernieuwbare energie wekt niet gelijkmatig stroom op, waardoor er een instroom van energie ontstaat die moet worden geëgaliseerd. Veel huiseigenaren die hun eigen stroom opwekken, maken het net ook ingewikkelder, omdat stroom naar huizen op meerdere manieren kan stromen. Het is een intense evenwichtsoefening.
Dit alles gebeurt tegen de achtergrond van werknemers die met pensioen gaan en tientallen jaren aan grid-inzichten met zich meebrengen.
De overstap naar digitaal in de energiesector kan helpen om deze uitdagingen aan te gaan en tegelijkertijd nutsbedrijven meer efficiëntie, kostenbesparingen, prestatieverbeteringen en zakelijke wendbaarheid te geven. Met realtime gegevens en inzichten kan een hulpprogramma bijvoorbeeld zijn elektrische apparatuur maximaal laten werken door het onderhoud van de activa uit te voeren op basis van hoe de gegevens aangeven dat de apparatuur presteert. Veel nutsbedrijven hanteren nog steeds een op tijd gebaseerd schema voor het onderhoud van apparatuur, wat inefficiënt en soms kostbaar is. Naarmate we meer aan het netwerk toevoegen – het Witte Huis heeft onlangs $ 5 miljard aan leningen aangekondigd om meer infrastructuur te bouwen – wordt het onderhoud van activa onpraktisch zonder digitale hulpmiddelen.
De juiste informatie kan een nutsbedrijf ook helpen om de stroomvoorziening zo nodig om te leiden om de activiteiten online te houden terwijl activa offline worden gehaald, zoals in het geval van een storm. Bovendien kunnen, naarmate het landschap blijft evolueren, realtime gegevens en inzichten nutsbedrijven helpen hun eigen emissieniveaus en ESG-verplichtingen beter te begrijpen terwijl ze hun koers naar netto nul uitstippelen.
Dat wil alles zeggen: een netwerk dat wordt aangedreven door bedrijfstechnologie is de sleutel tot onze duurzame toekomst. De moeilijkheid is hoe er te komen. Het is gemakkelijker te beheren als u het in drie stappen verdeelt.
Zie ook: Digitale technologieën en het raster: het belang van goede timing
Stap 1: Identificeer de kans
Hulpprogramma’s zouden bijna elk deel van het netwerk kunnen digitaliseren. Netbeheerders of de IT-afdeling kunnen gemakkelijk overweldigd raken door alles in één keer aan te pakken. Maar het mooie van het implementeren van moderne, digitale oplossingen is dat bedrijven klein kunnen beginnen.
De plaats om te beginnen is met het identificeren van de resultaten die een nutsbedrijf zou willen bereiken. Vaak is dit het aanpakken van de meest opvallende pijnpunten. Bijvoorbeeld downtime in verband met falende activa en apparatuur. In dit geval zou de implementatie van een oplossing voor digitaal activabeheer operators in staat stellen om vaker en automatisch meer gegevens te verzamelen, waardoor het monitoren van activa effectiever wordt. Maar netwerken hebben vaak duizenden, zo niet miljoenen activa. Om te voorkomen dat ze meer afbijten dan het kan kauwen, moeten nutsbedrijven die reikwijdte beperken om zich eerst te concentreren op de meest kritieke activa, zoals transformatoren.
Houd ook rekening met het type technologie dat beschikbaar is om het probleem op te lossen. Door bijvoorbeeld een laag AI en geavanceerde analyses aan de assetgegevens toe te voegen, krijgen nutsbedrijven ook aanbevelingen over corrigerende en preventieve acties.
Door eerst de kansen voor de bedrijfstechnologie te identificeren, lopen bedrijven niet het risico in de val te lopen om een cool nieuw stukje technologie te zien en het onmiddellijk te adopteren. In plaats daarvan is het belangrijk om de mogelijkheid te identificeren waar digitale tools kunnen helpen en op die manier het netwerk uit het analoge tijdperk te halen.
Stap 2: Zet de juiste infrastructuur op
Om te profiteren van gedigitaliseerde activa, is het belangrijk om over de juiste infrastructuur te beschikken. Dit omvat zowel de juiste mensen achter de schermen om de technologie te ondersteunen en te verdedigen, als de juiste communicatie, inclusief training en de juiste culturele infrastructuur.
Net als datasilo’s, zijn operaties in nutsbedrijven vaak geïsoleerd van elkaar. Dit is het resultaat van de oude bedrijfsstructuren en de systemen die ze in het verleden hebben gebruikt. Het veld, de directiekamer, het factureringskantoor en meer opereren allemaal in hun respectieve bubbels – ze implementeren processen en systemen om de behoeften van hun functie te ondersteunen, kiezen welke informatie ze delen en wanneer, en maken andere keuzes zonder noodzakelijkerwijs rekening te houden met de behoeften van andere afdelingen. Omdat afdelingen op verschillende manieren werken, kunnen veldwerkers zich verzetten tegen procesveranderingen en leren hoe ze nieuwe digitale hulpmiddelen kunnen gebruiken.
Sommigen verzetten zich misschien tegen IoT-technologie om veiligheids- en efficiëntieverbeteringen te bieden aan veldwerkers. Anderen hebben misschien een hekel aan het idee om nieuwe werknemers op te leiden op systemen die ze zelf niet zo goed kennen. Leidinggevenden kunnen zich verzetten tegen de acceptatie van nieuwe systemen uit afhankelijkheid, angst voor verandering en schijnbaar dubbelzinnige return on investment.
Het traditionele hulpprogramma heeft ingebouwde obstakels voor digitale transformatie. Om deze barrières te slechten en de juiste infrastructuur te creëren, moeten nutsbedrijven verbindingen smeden. Voor een succesvolle digitale transformatie moeten gegevens in de hele organisatie worden gedeeld en gebruikt. Het stelt meer groepen in staat bij te dragen aan het volledige plaatje en bevordert tegelijkertijd de buy-in die nodig is om acties met succes af te ronden.
Stap 3: Evalueer en analyseer de resultaten
Zodra een hulpprogramma is gedigitaliseerd, stellen gegevens hen in staat betere beslissingen te nemen. Veel functies en processen kunnen worden geautomatiseerd met een gedigitaliseerd raster, maar het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de technologie is ingesteld op een manier die de processen en workflows van een hulpprogramma optimaliseert, zodat de juiste voordelen kunnen worden behaald.
Verdwalen in een “zee” van gegevens is een zeer reële zorg bij het implementeren van digitale oplossingen voor een netwerk – vraag het aan elke controlekameroperator. “Alarmoverbelasting” treedt op wanneer er geen goede structuur is voor het beheren van waarschuwingen van technologische oplossingen. Een netbeheerder wordt geconfronteerd met een schijnbaar eindeloze stroom rode waarschuwingen die op monitoren verschijnen die aangeven dat hij moet stoppen, kijken, reageren en alarmen wissen. Het creëert een soort operationeel aandachtstekort. Dit resulteert niet alleen in een inefficiënte besteding van de tijd van de operator, maar ook een verhoogd risico dat een kritische alert ergens in de chaos verloren gaat.
Prioriteit geven aan wat belangrijk is voor een operator om te worden gewaarschuwd, moet worden geïdentificeerd vooraan en kan ervoor zorgen dat de gegevens en output van de digitalisering worden geëvalueerd en geïmplementeerd. Op deze manier kunnen nutsbedrijven optimaal profiteren van de technologie.
Een combinatie van noodzaak en kansen hebben geleid tot de overstap naar digitaal in de energie-industrie. Nutsbedrijven hebben geen andere keuze dan te digitaliseren als ze door het nieuwe, CO2-neutrale energielandschap willen navigeren. Deze overgang is voor velen niet soepel en uniform verlopen; het is echter duidelijk dat de digitale transformatie van het bedrijf en het personeelsbestand leidt tot succes op lange termijn voor nutsbedrijven.
De sprong naar digitalisering kan een ontmoedigende taak lijken, maar als we ze stap voor stap benaderen, zullen de gerealiseerde beloningen en de toekomstige potentiële winst van operationele verbeteringen de pijn ver overstijgen.